Ik hoorde de Belgische pianist Eve Beuvens bij haar nieuwe groep Toots Thielemans Revisited. Een hard swingende jazzgroep waarin Beuvens tekende voor een aantal arrangementen en met haar glasheldere spel van ingehouden swing en briljante toucher indruk maakte. Haar nieuwe album ‘Inner Geography’ blijkt van een andere orde en toont een heel andere kant van deze pianist.
Dit album, haar vierde voor Igloo Records, is het resultaat van een soloproject dat mogelijk werd gemaakt dankzij een carte blanche op het Gaume Jazz Festival in Rossignol. Eve Beuvens dook in 2020 de studio in en nam drie uur lang haar improvisaties op.
Het album is een samenvatting van die zoektocht naar de diepere ziel van Beuvens en heeft daarmee een atlas van haar ziel opgeleverd. De Inner Geography blijkt een helder pad te zijn dat gevormd wordt door de vele muzikale invloeden die Beuvens heeft opgedaan. Jazz, klassiek en pop zijn de wegwijzers die dit pad aangeven.
Haar spel is hier van een andere orde dan dat met haar grote jazzband. De swing daarvan heeft plaatsgemaakt voor intieme, gevoelige en retrospectieve improvisaties die door haar zielenroerselen worden opgewekt. Het is associatieve en beeldende muziek om rustig naar te luisteren omdat die zich bij herhaald luisteren steeds verder opent.
Twee van de acht composities zijn niet van haar. Dat zijn de overbekende nummers Jolene van Dolly Parton en Caravan van Juan Tizol. Omdat die nummers in ons brein zijn gegrift, wordt juist daarin duidelijk hoe Beuvens’ geest die composities volledig heeft herschreven tot nummers waarvan het karakter los is gekomen van het origineel. Jolene wordt in een zeer langzaam tempo als een elegie gespeeld, met zwaar aangezette akkoorden. Het is een bijna depressieve uitvoering waarin hemel en donder duidelijk maken dat Jolene er wel degelijk in geslaagd is om de echtgenoot af te pakken.
Ook Caravan ondergaat dit proces. Dit doorgaans frivole stuk krijgt een contemplatieve interpretatie die niet zou misstaan bij een hedendaags, klassiek pianorecital in het Concertgebouw. In de eigen composities strijden de zware akkoorden van de linkerhand met de optimistischer rechterhand, waarbij sombere en hoopvolle momenten elkaar afwisselen. Inner Geography is daarmee geen gezellige plaat geworden, wel een indringende en ook prachtige om daarbij eens goed over je eigen ziel na te denken.
TOM BEETZ
EVE BEUVENS
Inner Geography
Igloo Records
Eve Beuvens – piano
