De hoes van de cd ‘Imprints’ geeft weinig weg. Elsiris bestaat uit fluegelhornspeler Pierre-Antoine Savoyat, drummer Élie Goulème en componiste, pianiste en zangeres Jasmien Geijsels. De hoes is overwegend blauw met artwork dat een herfstblad lijkt dat in een blauwe tinctuur onder een microscoop is gelegd om de nerven van het blad bloot te leggen.
Dat herfstblad en enkele titels van de stukken leggen een link met de natuur, zoals August I, August II, Window Weather en Points of Compass. Of ze verwijzen naar vrouwennamen; Ina, Mathilde, Hatidze, Helena I en Helena II. Het laatste nummer heeft een sounddesign van de hand van Diederik Wissels, hier in Nederland bekend van onder andere zijn werk met Chet Baker en met vocalist David Linx. Hij is zowel gast als producer van de productie, die is opgenomen in Jet Studio in Brussel. Dat zijn dan de eerste hints op weg naar meer informatie over de muzikanten en de muziek. Maar vanaf het eerste nummer, August I, valt de behoefte weg om meteen op feitenjacht te gaan. Eerst maar eens luisteren.
Dit album heeft de sfeer van een Tarkovsky-film. Bij het nummer Window Weather zag ik in gedachten een scène uit de film Nostalgia waar het beeld minutenlang rust op regendruppels die langs het venster glijden en een hond die ligt te slapen. De hond wordt wakker, gaat staan, draait zich rond en gaat liggen. Zoals die beelden van een lome schoonheid zijn die je het beeld intrekken, zijn de verdwaalde pianoklanken in deze compositie – niet meer dan een stijgend interval, weifelend aangezet, gevolgd door een lange leegte en opnieuw aangeslagen – een perfecte trage verstilling van de tijd. Langzaam als een openend bloemblad breidt het klanklandschap zich uit met aan de onderkant schuifelende rushes of shakers, van boven een bekken, en in het midden lange fluittonen bewerkt met synthesizer, die zich als een inktvlek spreiden.
August I en August II zijn melodische mijmeringen op de piano waarbij ook vergezichten en landschappen worden opgeroepen. Het album begint met August I. De bugel heeft een mildere klank dan de trompet en vleit zich na een rubato-intro van de piano, dicht bij de toetsen. Vanaf het schilderij De man op de berg van Caspar David Friedrich kijken we naar de verte. Het is de aanzet tot een ontdekkingstocht langs twaalf stukken, elk een afdruk van verschillende momenten die voor componiste Geijsels aanzet geweest zijn voor dit album.
August II komt terug na Window Weather en de hoorn gaat langer door, verder met meer verhaal, een enkele geknepen toon, een nadruk die met steun van het slagwerk en zwaardere pianoaanslag zonder woorden van alles overbrengt. Points of Compass heeft een door Geijsels gezongen tekst en een melodie die enigszins aan een herderslied uit de romantiek doet denken. Voor het enige andere gezongen nummer Mathilde is de Taiwanese operazangeres en stemkunstenaar Tsai-Wen Hui te gast.
Met een beetje zoeken, is op de website van Jasmien Geijsels iets meer te vinden over de achtergrond van het trio. Geijsels komt uit het Belgische Aarschot en ze ontmoette Savoyat toen ze beiden studeerden aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel. Het klikte direct tussen de fluegelhornspeler en de pianiste en ze besloten een trio te vormen waarmee ze in 2020 de halve finale bereikten van de competitie Jazz Mechelen.
In 2022 nam drummer Élie Goulème de stokken over en ook hier was de chemie zo sterk dat in augustus het besluit volgde om met componist en pianist Diederik Wissels als producent een album op te nemen.
Pierre-Antoine Savoyat timmert zelf in andere bezettingen ook als componist aan de weg maar bij deze productie betovert hij vooral met zijn warme fluegelhoornklanken, aangevuld met elektronische effecten die een diepere laag en kleurenschakering aan het repertoire van Geijsels toevoegen.
Voor yoga, meditatie of directe verstilling is dit album een vriend. Er is mysterie, melancholie en een verweving van de klanken van de drie instrumenten die bij beluistering kalmte teweeg brengen. Het album nodigt je uit in de bubbel van de muziek te stappen en de boel de boel te laten.
Op de hoes staat een korte tekst; ‘Elsiris neemt je behoedzaam bij de hand en voert je langs de lyrische composities met speelse en dan weer diepzinnige improvisaties’. Ik had het niet mooier kunnen zeggen.
MONICA RIJPMA
ELSIRIS
Imprints
Sonna Records
Jasmien Geijsels – piano, synthesizer, stem, composities en teksten
Pierre -Antoine Savoyat – fluegelhorn
Élie Goulème – drums
Gasten
Diederik Wissels – sounddesign
Tsai- Wen Hui – stem
