Nederland is weer een jazzvocaliste rijker. Al moeten we haar wel delen met Portugal, want daar komt die nieuw ontdekte zangeres, Maria Mendes, vandaan. Ze werd er in 1985 geboren en vertrok in 2007 naar Rotterdam, waar ze aan Codarts ging studeren. Na verdere studies in Brussel, New York en Rio de Janeiro, kreeg ze in Nederland vastere voet aan de grond, toen ze in 2009 het NL Jazz Vocalisten Concours won. Kort daarna bracht ze haar debuutalbum ‘Along The Road’ uit.
En nu, anno november 2015, is de tijd gekomen dat de vervolg-cd Innocentia op de markt komt. De cd wordt gepresenteerd tijdens drie concerten: op 20 november in Paradox Tilburg, 26 november in LantarenVenster Rotterdam en 27 november in North Sea Jazz Club Amsterdam. Hoewel Maria Mendes vooral tourt in Amerika, Brazilië en Europa heeft ze een vaste Nederlandse band, die haar uiteraard begeleidt op het nieuwe album. En daar een reuze prestatie mee levert.
Maria Mendes is muzikaal gezien een wereldburger. Geen wonder als haar werkterrein zich sowieso al uitstrekt over drie continenten. Dat houdt in dat de invloeden die zij er op deed allemaal verwerkt zijn in haar muzikale concept. Met de opdracht al die verschillende stijlen verantwoord voor het voetlicht te brengen. Pianist Karel Boehlee, contrabassist Clemens van der Feen en slagwerker Jasper van Hulten slagen daarin uitermate goed. Als gastsolist nodigde Maria Mendes de Israëlische klarinettist Anat Cohen uit, die meespeelt op vier composities.
Die composities strekken zich uit van Charlie Chaplin, Hermeto Pascoal, Pat Metheny, Michel Legrand, Heitor Villa Lobos, Sting en Antônio Carlos Jobim tot twee eigen stukken van Maria Mendes. Het bewijst dat de zangeres zich zeker niet alleen in het hokje van jazzvocaliste wil laten plaatsen. Toch draait het eindresultaat van Innocentia er wel op uit en daar kunnen we alleen maar blij om zijn.
In het openingsstuk Smile (het beroemde instrumentale gedeelte uit de film Modern Times van Charlie Chaplin) overtuigt Maria Mendes onmiddellijk. Lenig en overtuigend, slechts begeleid door de piano, geeft zij een visitekaartje af van wat er mogelijk allemaal nog zal volgen. In O Ovo duelleert zij prachtig met de klarinet van Cohen, bovenal valt hier haar fraaie scat-techniek op. Maar toch… Naarmate het einde van de cd in zicht komt, openbaart zich een toenemend gevoel van irritatie; het is nu wel mooi geweest. Hoewel het repertoire én de manier waarop de begeleiders hun werk doen heel verschillend zijn, brengt de stem van Maria Mendes weinig differentiatie aan in de muziek. Ze zit steeds tegen het hoge register aan, waardoor er een sausje van eenzijdigheid over de zo mooie stukken wordt gegoten. Wat rest maakt er overigens toch een mooie cd van.
RINUS VAN DER HEIJDEN
Maria Mendes – Innocentia
Sony Music – Harmonia Mundi
www.mariamendes.com
Maria Mendes – zang
Karel Boehlee – piano
Clemens van der Feen – contrabas
Jasper van Hulten – slagwerk
Gast: Anat Cohen – klarinet
Rinus,
Maria maakte haar eerste album volgens mij in 2005: ‘Recordando Hermano Silva’. Haar derde album uit 2013 heet ‘Percursos’.