Waren alle missen maar zo mooi. Dan gaat het hier niet over Missen in een schoonheidsverkiezing, maar over gezongen kerkdiensten. ‘Midnight Mess vol.1’ van Teis Semey is een prachtige negendelige compositie voor orgel, gitaar en vierstemming koor.
Teis Semey was in 2022 Artist in Focus bij North Sea Round Town (NSRT) en ontwikkelde voor die gelegenheid verschillende projecten waaronder deze nachtmis. Of is het een poging de nachtelijke wanorde (mess) te bezweren?
De eerste live-uitvoering vond plaats in de Laurenskerk in Rotterdam tijdens NSRT en in juni 2023 volgde een studio-opname voor de cd die is uitgegeven bij Loumi Records. De cd-presentatie was in de Oude Kerk van Charleroi, van waaruit in de middeleeuwen ooit een kruisvaart vertrok.
Het album is verdeeld over negen stukken waarvan het eerste nummer, Dust, later terugkomt. Het wordt dan een halve toon lager gespeeld en iets langzamer met vervormde orgelklanken, klinkt het alsof het wordt voortgebracht door een synthesizer.
Bij de opening van de cd wordt Dust tokkelend ingezet door de gitaar waarover een stem plaatsneemt, die via de wisselende akkoorden zweeft naar de overgang. Daar sluiten zich andere stemmen aan, die contrapuntisch de ritmische contouren aangeven voor de zang van de solist. Het orgel sluipt binnen en weeft zich door de melodie. Het is niet steeds duidelijk waar de compositie ophoudt en de improvisatie overneemt, maar het spel van Kit Downes klinkt bedrieglijk geïmproviseerd voor een log kerkorgel. Dust stroomt als een harmonische rivier uit in een ruime zeemonding en gaat over in Drowsy.
Drowsy is een nummer in driekwartsmaat dat als een trekharmonica of een golf bij eb, traag heen en weer waart. Boven op de gitaar en stemmen vloeien losliggende woorden, deels verstaanbaar; clouds, grey, pain, every, embrace. Andere klanken hinten op betekenis zonder dat dit belangrijk is. Ook het onderscheid tussen orgel, stem of snaren vervaagt. Een nachtelijke droom.
Teis Semey is geboren in Denemarken in een ruige plattelandsomgeving waar hij een buitenbeentje was en zich niet begrepen voelde. Pas nadat hij verhuisde naar Zweden en daar de muziek ontdekte als uitlaatklep, vond hij zijn stem. In het begin was dat via de gitaar en muziek die hij zelf omschrijft als punkjazz.
Improvisatie en kalmerende natuurklanken wekken een rustige trance op die alle muzikale invloeden in de Midnight Mess tot een eenheid verbinden. Het volgende nummer op de cd, I skovens Dybe Stille Ro (In het diepe stille bos) heeft een volksmelodie die doet denken aan ‘de herdertjes’. De nachtmissfeer wordt tastbaar.
Een orgelsolo genaamd Fluffy klinkt als een interlude en wordt gevolgd door een vocale interlude van een halve minuut, waarin de stemmen in en uit akkoorden vorm krijgen.
De beginkwart van het Wilhelmus met soortgelijk ritme zet het volgende nummer in. De Deense titel betekent vertaald zoiets als ‘in het oosten komt de zon op’. Het is aangename woordeloze ochtendzang die als het ware de zon over de horizon vleit en bloemenkelken uitnodigt om zich te openen.
Ballad Song verwijst alleen naar een ballade zonder het te zijn. De tokkelende gitaar begeleidt een melodie die door meerdere stemmen unisono wordt gezongen. Er zou een tekst of gedicht bij kunnen passen (ballade) maar het ontbreken daarvan is geen gemis. De melodie bouwt op als een verhaal, gevolgd door een orgelsolo. Opnieuw opbouwend, maar zonder dramatisch einde, vloeit de ballade uit in een New Age-klankensfeer.
De uitvoering op de cd overstemt nergens het volume van een spreekstem en de belevenis van deze muziek in een kerk, met de natuurlijke akoestiek door de hoge gewelven, zal telkens weer een andere spirituele dimensie krijgen. Dit album is zeker aan te raden als begeleiding bij een meditatie of concentratieoefening. Het is te hopen dat de mis nog regelmatig zal worden uitgevoerd.
MONICA RIJPMA
TEIS SEMEY
Midnight Mess
Loumi Records
Teis Semey – gitaar
Kit Downes – orgel
Marta Arpini, Liva Dumpe, Fuensanta Mendez en Sanem Kalfa – zang
