Het nieuwe Theater aan de Parade in Den Bosch opende ruim een jaar geleden zijn deuren met een jazzavond. Een veelbelovend begin, maar wat de jazz betreft bleef het daarna tamelijk stil. Totdat Het Brabants Jazz Orkest onder leiding van trompettist Jeroen Doomernik een samenwerking aanging met het Theater aan de Parade. Een paar keer per jaar krijgt de big band de ruimte om met gasten een bijzondere avond te presenteren. Het begin van een serie die onder de titel ‘Een avond met Het Brabants Jazz Orkest’ naar meer smaakt.
Jeroen Doomernik staat niet een gewoon avondje jazz voor ogen, maar een multi-mediaproject met genre-overstijgende gasten, van singer-songwriters tot stadsdichters en theatermakers. Daarbij wordt naar Bossche, en als het kan ook naar internationale artiesten gekeken. Doomernik zoekt daarbij een thema, of misschien beter gezegd een term waaraan hij zijn programma koppelt.
Het gekozen thema was de eerste keer Vrijheid, en nu bij de tweede keer Verwonder!. De Bossche theatermaker en acteur Daniël van Duijvenbooden greep die titel aan om er Verwonderland van te maken, en zichzelf een wit konijntje te noemen dat zich in het verhaal van Alice in Wonderland bevindt. Dat witte konijntje praatte de avond aan elkaar, gaf informatie en was de lijm tussen het hbJAZZo, de uitvoerende gasten en de muziek. En niet te vergeten, ging hij halverwege het concert de gasten interviewen, wat een bijzonder hoogtepuntje van de avond werd.
De gasten waren deze keer schrijver Lucas de Waard en trompettist Bert Joris. Lucas de Waard groeide op in Den Bosch en schrijft voor theater, musicals, televisie en film. Hij zat midden in het proces van het schrijven van zijn vierde roman die, zoals hij hoopte, ergens in 2026 moet verschijnen. Lucas deed iets wat schrijvers zelden of nooit doen, en las voor uit zijn manuscript in wording. Uit de voorgelezen stukken leek zijn roman een romantische en poëtische overdenking te worden van een zoektocht naar een fictieve stad, waarin zijn roman zich als een literaire Film Noire ontwikkelt.
Hij las uit zijn werk overpeinzingen over het roken van sigaretten en vooral over het verschijnsel stad. Een rottende plek en wegkwijnend kerkhof, volgens Lucas, dat geen mensen nodig heeft en eigenlijk alleen sneeuw om alle ellende te bedekken. Niet zo vrolijk eigenlijk, en in scherp contrast met het opgetogen Brabants Jazz Orkest dat genoot van de muziek, de grote opkomst van het publiek en van zichzelf.
hbJAZZo is met zeventien mannen, één vrouw (tenorsaxofoniste Roos Manshanden) en dirigent-leider Jeroen Doomernik een groot orkest met professionele muzikanten, waarbij de gastsolist van de avond, de Belgische trompettist Bert Joris, zijn moeilijke arrangementen durfde mee te nemen. Door omstandigheden was enige repetitie erbij ingeschoten, vertelde Joris, en hij had alleen tijdens de soundcheck een paar thema’s met de band gespeeld. Dat daar niets van was te merken is een compliment voor beiden.
Joris speelde binnen de set twee keer een paar van zijn eigen stukken en arrangementen. Hij is niet zomaar een trompettist uit Antwerpen, maar een van wereldniveau. Al meteen in zijn eerste nummer Only for the honest liet hij zijn trompet verleidelijk fluisteren, terwijl de big band met zijn boterzachte arrangement de trompettist omwikkelde, en daarbij liet horen dat hbJAZZo een eigen plaats in de Nederlandse big band-scene inneemt. De band kan schetteren als het orkest van Stan Kenton, liet dat later zonder Joris in Quintessence van Quincy Jones in een paar flitsen ook even horen. Maar deze avond was hbJAZZo vooral zó lief en romantisch bezig, dat een blues nauwelijks nog als een blues klonk. Het klonk vaak meer als een warm dekentje om Lucas de Waard tegen de kou van zijn neerdwarrelde sneeuw te beschermen.
Zeker, afgezien van de bijdragen van Daniël van Duijvenbooden en Lucas de Waard, was de jazz, mede dankzij Bert Joris, om van te genieten. In zijn laatste eigen stukken Innocent Blues en Triple, opgedragen aan alle mensen en zijn kat, raakte Joris de noten met de uiterste precisie. Hij speelde geen noot te veel of te weinig, alles spatzuiver, met een groot gevoel voor romantiek, intensiteit en noodzaak. Hij was als een stuurman die naast kapitein Doomernik de band door zijn complexe arrangementen leidde.
De avond eindigde met het nummer Sundown, dat bepaald geen ondergang was, maar meer een aankondiging van het volgende project in september dit jaar.
Tekst en foto’s TOM BEETZ
EEN AVOND MET HET BRABANTS JAZZ ORKEST
Theater aan de Parade, Den Bosch,14 maart 2025
Jeroen Doomernik– leider, dirigent
Pepijn Mouwen – altsaxofoon
Albert van Veldhuizen – alt- en sopraansaxofoon
Paul van den Oever – tenorsaxofoon
Roos Manshanden – tenorsaxofoon
Joost van Buchem – baritonsaxofoon, basklarinet
Arjen Reeser – trombone
Léon van Balkom – trombone
Robert Mikhout – trombone
Arjen Bos – bastrombone
Hans Bloemen – trompet, bugel
William Kroot – trompet, bugel
Simon Bruul – trompet, bugel
Jeroen den Teuling – trompet, bugel
Ruud Verkoeijen – trompet, bugel
Joris Reutelingsperger – piano
Abel Ton – gitaar
Kees van Schijndel – basgitaar
Patrick Eijdems – slagwerk
Gastsolist:
Bert Joris – trompet, bugel
Lucas de Waard – declamatie
Daniël van Duijvenbooden – MC
