‘Een reis over de grenzen van jazz, klassiek en ‘wereld’muziek op een vliegend tapijt van betoverende klank’. Zo stond Levanter, gevormd door trompettist Eric Vloeimans, pianist Jeroen van Vliet en klarinettist Kinan Azmeh aangekondigd. Het trio toert momenteel door Nederland en speelde in de Grote Kerk in Enschede. En wat was het een feest dat de reis ook hier een tussenstop kende.

Jeroen van Vliet

De samenwerking tussen de drie muzikanten is niet geheel nieuw. Jeroen van Vliet en Eric Vloeimans werkten de afgelopen twintig jaar met elkaar. En Kinan Azmeh en Eric Vloeimans kennen elkaar sinds 2011, waarna ze gezamenlijk muzikale projecten hebben uitgevoerd. En nu dus samen in deze combinatie. Die werkt wonderwel goed en betovert. Vanaf de allereerste noot spat het spelplezier bij deze muzikanten eraf. In een uitverkochte zaal en mooie omlijsting wordt het publiek in vervoering gebracht, waardoor het steeds enthousiaster en spontaner reageert. Er ontstaat een prachtige wisselwerking tussen musici en publiek, hetgeen uiteindelijk tijdens de toegift resulteert in een meezingende kerk.

DAMASCUS

Het concert opent met November. Dit is een compositie van de oorspronkelijk uit Damascus afkomstige klarinettist Kinan Azmeh. En dat opent nogal gewaagd, met slechts op fluistersterkte pulserende luchtstromen die zich uiteindelijk vervlechten tot het thema van het nummer. Jeroen van Vliet dempt de snaren van een deel van zijn vleugel om voor een versterking van het kwetsbare deel van de melodie te zorgen. Lyrische improvisatie van zowel klarinet als trompet volgt. Aansluitend is Wanderer te horen. Hier tekent Jeroen van Vliet voor de compositie. Naast een sterk lyrisch-melodisch karakter is bij dit nummer ook een duidelijker harmonische ondergrond herkenbaar. Naast een trompet- en klarinetsolo is het nu ook de beurt aan de piano om te soleren.

Kinan Azmeh en Eric Vloeimans

Eric Vloeimans heet vervolgens het publiek welkom en spreekt de wens uit dat iedereen vanavond gelukkiger naar huis gaat dan dat hij of zij is gekomen. Ook licht hij het een en ander toe over de samenwerking van de musici en op welke wijze ze de muziek benaderen. Hetgeen zich tot op dit punt in het concert inderdaad laat samenvatten als ‘een reis over de grenzen van jazz en klassiek’.

WERELDMUZIEK

Gaandeweg volgt ook de component ‘wereldmuziek’. Als eerste voorbeeld daarvan is er het stuk The Sad Toreador. De uitgebreide toelichting op de aard van de compositie maakt dit zeker duidelijk. Het is een muzikaal verhaal over een geknakt ego van een stierenvechter, veroorzaakt door een onwillige stier, waarbij volgens Vloeimans uiteindelijk de stier toch over het leidende ego beschikt. In de verschillende delen van het stuk is de onttakeling van dit ‘stierenvechtersego’ invoelbaar en navolgbaar.

Ook de compositie Balkan Spirits past goed in dit rijtje. Het temperament van de Balkan is hierin overduidelijk aanwezig met levensvreugde, tempo en een complexe ritmische basis. De musici genieten overduidelijk zelf ook van de uitvoering en brengen het publiek in vervoering.

Eric Vloeimans

Ook vergeet Vloeimans niet dat zijn muziek een lange traditie kent met grote en invloedrijke voorbeelden. Levanter speelt To Louis, een eerbetoon aan Louis Armstrong, die van grote betekenis is geweest voor de trompet in de jazz en uiteraard voor de ontwikkeling van de jazz in het algemeen. De compositie doet in de verte denken aan de standard St. James Infirmary, de blues die in de uitvoeringen van Armstrong bekend is geworden.

TRADITIE

En zo krijgt ‘wereldmuziek’ wel een heel brede betekenis; het verbindt culturen en genres. Vergeet in dit geval ook de traditie niet waaruit wordt geput en gebouwd. In overdrachtelijke zin is ‘wereldmuziek’ ook zeker van toepassing. Met groot vakmanschap worden de stukken uitgevoerd en de verbinding met het publiek gemaakt. De musici zorgen met z’n drieën inderdaad voor een betoverende klank, waarop het publiek weggevoerd wil worden als op een vliegend tapijt.

Het mooiste moment daarbij is de toegift. Kinan Azmeh legt uit waarom hij het nummer Airports heeft geschreven. Als oorspronkelijk uit Syrië afkomstige burger heeft hij net als vele anderen uit voor de Verenigde Staten minder welgevallige landen, moeite om dat land (waar hij al zestien jaar woont) binnen te komen. Airports is een protestmelodie tegen uitsluiting en stigmatisering, De zaal zingt de melodie uiteindelijk hartstochtelijk mee als tegengeluid voor deze onoorbare praktijk.

Kinan Azmeh

BETOVEREN

Vloeimans, Van Vliet en Azmeh tonen tijdens dit concert dat hun muziek betekenis heeft, raakt, beroert en luisteraars uiteindelijk betovert en over grenzen laat kijken. Een zeer geslaagd project, deze unieke samenwerking tussen bijzondere musici waar niet genoeg bezoekers en luisteraars voor te vinden kunnen zijn.

WIKO VEENVLIET
Foto’s GEMMA VAN DER HEYDEN

Levanter
Grote Kerk Enschede, 27 januari ’18

Eric Vloeimans – trompet
Jeroen van Vliet – piano
Kinan Azmeh – klarinet

www.ericvloeimans.nl

Previous

Henk Zomer (rondetijd 4.28,98)

Next

Nederlandse concertopname Bill Evans briljanten droom

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook