In het intieme openluchttheater Caprera van Bloemendaal stond deze avond Melody Gardot met haar begeleidingsband op het podium. Zoals algemeen bekend een dame met een bijzonder verhaal rondom de start van haar muzikale carrière, inmiddels ruim twaalf jaar geleden. Immers na een aanrijding op 19-jarige leeftijd en een dik jaar gedwongen bedrust, leerde zij tijdens muziektherapie liggend op bed gitaarspelen. 

Het openluchttheater in de duinen loopt vol, compleet uitverkocht met ongeveer duizend man publiek. Het gebeurt ook niet elke dag dat hier internationale artiesten staan. En dat is merkbaar. De organisatie is behoorlijk nerveus, omdat het management rond Gardot een eisenpakket heeft neergelegd waaraan men probeert te voldoen. Wat onder meer tot gevolg heeft, dat de foto’s bij dit artikel beperkt zijn.

Foto Jan Piet Hartman
De ooit als singer-songwriter gestarte Gardot met haar duidelijke voorkeur voor jazz en klassieke muziek, heeft hoorbaar meer verdieping gezocht tijdens haar ‘Currency of Man’-tour.

Als de begeleidingsband het podium betreedt en de muziek inzet, komt de in het Frans aangekondigde Melody Gardot (31) het podium oplopen. Om gelijk met haar wat rauwe rockstem een rustig nummer in te zetten. Wat enkele minuten herkenbaar is als het bekende Same to you, maar hier gewoon een andere aanloop krijgt. De tijdens het gehele optreden met zonnebril en zwarte pet getooide zangeres zet vervolgens een mooie blueswaltz in, opnieuw met die wat rauwe, melodieuze stem. Er komt nu duidelijk soul in haar optreden. De ooit als singer-songwriter gestarte Gardot met haar duidelijke voorkeur voor jazz en klassieke muziek, heeft hoorbaar meer verdieping gezocht tijdens haar ‘Currency of Man’-tour. Het zichzelf begeleiden op gitaar is duidelijk gebleven, maar de begeleidingsband is een belangrijke factor in haar optreden. In dit stuk ook de eerste van een hele reeks geweldige solo’s door de begeleidende tenor- en altsaxofonist. Het samenspel tussen Irwin Hall op altsaxofoon en de stem van de zangeres is om kippenvel van te krijgen, indrukwekkend en intens.

Melody Gardot
Melody Gardot

ZWOEL GELUID

Ook in het volgende ‘laidback’ stuk is er die ultieme samenwerking tussen zang en instrumenten, echter nu met trompet in combinatie met de zoet gevooisde stem van de artieste. Een stem waarmee ze het kleine theater met gemak blijkt te vullen, elk woord is hoorbaar. Na dit nummer neemt ze plaats achter de imposante vleugel op het podium en vervolgt met datzelfde zwoele geluid. Een van de vergelijkingen die zich bij die bijna twee gezichten opdringt, is de stem van Janis Joplin. Maar dan wel een stem met veel meer kwaliteiten qua bereik en vooral spatzuiver in elk stuk.

Foto Jan Piet Hartman
De begeleidingsband is een belangrijke factor in het optreden van Melody Gardot.

Duidelijk is wel dat dit optreden strak geregisseerd is, voor spontaniteit is niet veel ruimte. Natuurlijk, de begeleidende musici krijgen voldoende kansen om hun kunnen te laten horen. Echter strak aangestuurd door de hoofdact van deze avond. Het optreden is er niet minder om. Een afwisselende set, waarbij de randjes van R&B, soul en soms funk worden aangedaan. Gardots imponerende stemgeluid schaaft langs de rock, maar brengt ook prachtige intieme ballads ten gehore. Het is er allemaal. Halverwege het optreden zoekt ze ook duidelijk meer contact met het publiek, en verhaalt ze over voorvallen in haar leven.

Terwijl de muzikanten zich om haar heen verzamelen met akoestische instrumenten als een kartonnen doos en kwastjes, een wasbord en gitaar, vertelt ze dat ze zich naakt voelt bij het komende muziekstuk. Dat ze zich dan maar moet aanpassen en voor een lachend publiek maakt ze aanstalten wat kledingstukken te verwijderen. Wat vervolgens niet gebeurt, maar er komt wel een stukje levensverhaal. En Gardots muzikale reislust om nieuwe dingen te ontdekken. Zoals in een klein gebracht nummer met dixielandinvloeden. Het theater is inmiddels doodstil.

Foto Jan Piet Hartman
Openluchttheater Caprera in Bloemendaal.

KLASSIEKE MUZIEK

Als zij haar vleugel weer opzoekt zet zij stuk in dat doet denken aan klassieke muziek. Het was vaker te horen vanavond, maar niet eerder zo nadrukkelijk. Richting het einde van haar show volgt er nog een funkynummer waarbij Bloemendaal swingt. Als Irwin Hall zijn befaamde act –  tegelijk blazen en spelen op twee saxofoons – vertoont is diep respect en applaus van het publiek zijn deel.

En dan is het tijd alweer voor de toegiften. Met een mooi neergezet rustig nummer sluit deze topartiest, met haar eigen muzikale levensverhalen, dit optreden af.

tekst en beeld JAN PIET HARTMAN

Melody Gardot
Openluchttheater Caprera, Bloemendaal, 6 juli 2016

Melody Gardot – zang en gitaar
www.melodygardot.co

Previous

‘Sudoku’ is het breekbare spinnenweb van Oene van Geel

Next

Gent Jazz blijft wederom dichtbij de ware jazz

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook