JazzNu is begaan met het lot van de jazz en zijn uitvoerders. Daarom stelt Rinus van der Heijden deze vraag:
Hoe geeft Truus Engels in het Corona-tijdperk invulling aan haar kunstenaarschap?
Wat ik ervan denk??
Wham! Als een donderslag bij heldere hemel.
Corona klinkt als een triool die over de aarde knalt.
En de hele wereld is aan de beurt. Een onzichtbare oorlog. Een knoop in mijn maag.
Lock down is verschrikkelijk.
Het is als een open gevangenis.
Mijn jams, jazzclub De Klinker en Huize Lydia, danslessen die zo hard nodig zijn voor muzikanten en publiek.
Een waanzinnig accent, STOP!!!
Na de eerste shock proberen we er wat van te maken.
De blues is altijd maar nu wel heel duidelijk aanwezig.
En inderdaad komen er mooie kunstvormen van.
Maar het houdt niet over. M’n muzikantenfamilie en het publiek, we missen elkaar enorm.
Toch is het ook een wake-up call.
Laten we beter voor de wereld en elkaar zorgen.
Hopen dat we elkaar weer aan kunnen raken, muziek maken, dansen en swingen en gezond ademhalen.
Gelukkig zie ik de wereld weer langzaam open gaan.
Ja! Het zal ook weer over gaan. Zodat we de vrijheid weer kunnen voelen.
Don’t Bb Don’t B#
Just B natural
