Nu per 1 juli de beperkende maatregelen rond het coronavirus grotendeels zijn versoepeld, stopt JazzNu met de serie ‘Jazz ten tijde van corona’. In 25 afleveringen vertelden jazzmusici over hun wel en wee tijdens de al drie maanden durende crisis.
De serie was een initiatief van Tom Beetz, die musici benaderde met de vraag wat hen bezig hield tijdens de opgelegde noodstop. Gaandeweg de afleveringen deed dat eveneens Ranjani Nirosha, die ook tekende voor het merendeel van de begeleidende foto’s. Jazz ten tijde van corona begon met Bo van de Graaf en werd afgesloten door Polo de Haas.
De verhalen van de vijfentwintig musici waren geen treurzangen. Natuurlijk beschreef menigeen hoe Covid-19 inhakte op zijn of haar muzikale- en privéleven. En welke financiële en psychische moeilijkheden daaruit voortvloeiden. Opvallend was echter dat de flexibiliteit van de vrije geesten waar jazzmusici in zijn algemeenheid over beschikken, een enigszins optimistische blik op de toekomst eveneens deel liet uitmaken van de artikelen.
De serie kreeg een dankbaar lezerspubliek. Sommige afleveringen sprongen er uit, zoals die van Ben van den Dungen, Simon Rigter, Efraïm Trujillo, Jan van Duikeren, Fay Claassen, Juan Martinez, Michiel Braam en Iman Spaargaren. Niet alleen omdat deze nogal wat lezers trokken, maar ook door de wijze waarop de betreffende musicus wel of niet literair van zijn ervaringen gewag maakte.
Jazz ten tijde van corona is uiteraard een momentopname. Het is de mens eigen dat hij zich snel kan schikken in bepaalde omstandigheden. Die situaties werden breed beschreven in de serie. Maar hoe zal het nu verder gaan? De steunmaatregelen die de overheid uitvaardigde, betroffen een tijdvak van drie maanden. Die zijn inmiddels verstreken. Nu komt het ‘normale’ leven weer op gang, met voor musici de zo broodnodige concerten. Hoe zal het daarmee gaan?
Dat is niet te voorspellen, omdat het er niet alleen om gaat dát ze weer mogelijk zijn, ze moeten ook toeschouwers trekken. Als je ziet hoe aarzelend de horeca – waar de teugels al eerder werden gevierd – op gang komt, dan zou dat bij de muziek ook wel eens het geval kunnen zijn. Met alle noodlottige gevolgen van dien natuurlijk.
Laten we echter niet de onheilsprofeet uithangen maar liever uitgaan van de verwachting dat jazzmusici wederom een beroep doen op hun vrije geest. Die het mogelijk zal maken om de concerten zoveel inhoud te geven, dat het schoorvoetende publiek de gang naar de concertpodia weer weet te vinden. Er zal daarbij meer uit de kast moeten komen dan de vermetele pogingen die de afgelopen tijd zijn ondernomen op het gebied van live-streaming. Met alle begrip voor de noodsprongen die gemaakt werden, zal een nieuwe vorm van concertpresentatie moeten worden gevonden. Een die zowel het publiek als de uitvoerders zelf verrast.
Jazz is immers altijd gediend geweest met vernieuwing en verrassing. Die beide factoren zijn nu harder nodig dan ooit. Creativiteit, inventiviteit en durf zijn karaktereigenschappen van jazzmuziek. Het mag geen twijfel lijden dat zij de komende tijd in verhevigde vorm de kop gaan op steken. JazzNu zal deze nieuwe ontwikkelingen nauwgezet volgen.
RINUS VAN DER HEIJDEN
