De Frans-Israëlische pianist Yaron Herman bracht een solo-pianoalbum uit met de titel Alma. Het is een cd met zeventien stukken: allemaal geïmproviseerde miniatuurtjes. Daarin laat hij horen dat hij een uiterst bekwaam pianist is met een prachtig touché, veel zeggingskracht, heldere frasering  en indrukwekkende virtuositeit. Af en toe is het preluderend, bijna klassiek mijmerend, contemplatief, dan weer meer expressief, abstract en uiterst inventief.

Yaron Herman werkt zijn gekozen thematiek mooi door en kiest zijn verwerking met zorg. Af en toe klinkt een hoekige Monkiaanse ingeving door en Paul Bley is ook her en der te horen als inspirator: meerdere muzikale zinnen speelt hij op vrijwel dezelfde wijze als deze grootmeester van de solo piano. Na een paar keer luisteren herken je natuurlijk enkele delen en het beklijft steeds beter: met elke luisterbeurt raakt de muziek je dieper en dieper: hier is een meester aan het werk.

Bij muziek gaat het voor mij eigenlijk altijd om karakter. Dat is het enige unieke van een musicus: er is altijd iemand die sneller, swingender, strakker, harmonischer of ritmischer kan spelen. Wanneer dat karakter enigszins ontbreekt, speelt snel een vorm van vervlakking van het klankbeeld op. Met dit album duurde het even voor ik de diepte en karakter van zijn spel ging ervaren, maar toen het kwam was het ook écht raak. Het is een wereldpianist; een die zich meten kan met de groten van dit tijdsgewricht: luister maar eens naar de afsluiting van Apres Un Rêve.

Solo piano is daarnaast risicovol, want er ligt altijd een muzakcomponent op de loer. Een heel enkele keer gaat Herman bijna tegen die grens aan; dan lijkt het meer achtergrondmuziek dan iets waar je geboeid naar luistert maar hij trekt altijd, op het juiste moment, met nuances en zijn fenomenale frases een geheel andere, verhalende richting in.

De klank van het album is geweldig: de vleugel klinkt als een klok, een aantal stukken klinkt alsof ze zo onder een filmscore geplaats kunnen worden en het contemplatieve en tegelijk expressieve karakter van deze geïmproviseerde muziek met een duidelijk herleidbare erfgoedrelatie zal velen zeker aanspreken.

ERIC VAN DER WESTEN

YARON HERMAN

Alma

Naive Records

Yaron Herman – piano


www.stilletto.be

Previous

Fabrice Alleman Trio eert Chet Baker in drie etappes

Next

Ronald Snijders maakt van uitreiking Boy Edgarprijs een groot feest

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook