Elkaar al dertig jaar kennen en dan al die tijd wachten om de muzikale handen ineen te slaan: tot dat besluit kwamen contrabassist Joris Teepe en pianist Rob van Bavel. En het resultaat? De swingende elpee ‘Dutch Connection’, uitgebracht door Zennez Records.
Swingend, is dat bijvoeglijk naamwoord noodzakelijk om de inhoud van het album aan te duiden? Wis en waarachtig, want Dutch Connection onttrekt zich met nadruk aan het gros van de jazzy geluidsdragers die de afgelopen jaren in Nederland zijn uitgebracht. Daarbij lijkt het alsof swing tegenwoordig een scheldwoord is als je het hebt over jazz. Liever wordt gekozen voor statische concepten, waarin harmonie en melodie veel van wat in vele decennia de jazz – welke uitleg je daar nu wel of niet aan toevoegt – heeft gevormd.
Rob van Bavel en Joris Teepe hebben het brede palet dat jazz beslaat grotendeels uitgebuit. Ze kozen daarvoor acht stukken: vijf van eigen hand(en), drie van achtereenvolgens Billy Strayhorn (overigens in een arrangement van Joris Teepe), Jerome Kern/Johnny Mercer (ook hier gearrangeerd door Teepe) en Barry Harris. Waarmee een brug van toen naar nu opnieuw wordt geslagen, geheel in lijn van de traditie van jazzmuziek.
Het bijzondere van Dutch Connection is het feit dat Rob van Bavel en Joris Teepe het feit dat ze elkaar al zoveel jaren tegenkwamen in allerlei bezettingen, nu kozen voor een duo-opname. En nog wel een die ze in alle intimiteit, varend op hun vakmanschap en ervaring in één keer opnamen. Dus geen probeersels door dagenlang in een studio te verblijven. Nee, in één keer erop zogezegd. Ze hanteerden daarbij ook nog het ‘one-mic-recording’-concept.
De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat ten tijde van de Covid-19 pandemie beide musici via streamingconcerten hun muzikale zegjes rond deelden. Dit zou je kunnen beschouwen als generale repetities voor de Dutch Connection-opname, die op 28 december 2021 werd gemaakt in de privéstudio van Rob van Bavel. Gelukkig maar, want basis en uitvoering van deze bijzondere plaat werden er alleen maar door versterkt.
Van de drie Amerikaanse standards waarvoor werd gekozen – Take The ‘A’ Train, I’m Old Fashioned en Nascimento – bewijst de eerste hoe swing in het spel van beide uitvoerders is verankerd. De piano beeldt het thema uit, voorzichtig soms, ferm op andere momenten. De contrabas zwerft er de ene keer omfloerst omheen, om kort daarna de trein op de juiste snelheid te brengen. Zo gaat het telkens; de verrichtingen van piano en contrabas grijpen organisch ineen, vertellen meer dan solo- of duoverhaaltjes; ze brengen daarentegen de rijke, met goud gegarneerde en zo vaak weggestopte randjes van jazzmuziek glashelder in beeld. Om te koesteren.
RINUS VAN DER HEIJDEN
ROB VAN BAVEL & JORIS TEEPE
Dutch Connection
Zennez Records
Rob van Bavel – piano
Joris Teepe – contrabas
