Een accordeon en een trompet. Ze brachten een uitverkocht Paradox in Tilburg in volstrekte extase. Hun mengeling van melodische jazz en muziekculturen uit allerlei landen en tijdperken toonde eens te meer weer het absolute meesterschap van Eric Vloeimans.

Eric Vloeimans en Will Holshouser

Daar mag dat van accordeonist Will Holshouser direct naast worden geplaatst. Samen komen zij dan tot een resultaat dat in het kwadraat moet worden gezien en het resulteerde in een concert dat uit zijn voegen barstte door onverwachtheden, wedkamp, timing, fantasie en een volstrekt naturelle manier van omgaan met de toehoorders. Die woonden ademloos de twee sets bij, waardoor de emoties die het optreden omspanden, hemelhoog werden opgeklopt.

Het kunstenaarschap van Eric Vloeimans staat buiten kijf. Hij is in Nederland een van de weinigen wiens naam alleen al, mensen uit alle lagen van de bevolking naar podia en concertzalen trekt. Zijn artisticiteit ontwikkelt zich als de vier seizoenen: elke stap daarin voelt als een organisch proces dat nooit stopt. Want hoe anders kan de trompettist uitkomen bij een samenwerking met een Amerikaanse accordeonist?

Eric Vloeimans in opperste concentratie.

Will Holshouser en Eric Vloeimans ontmoetten elkaar in New York en zij samen een concertje ‘deden’. Het klikte meteen, reden waarom het duo nu in Nederland met 28 concerten op tournee is. Na Paradox resteren er nog acht, hetgeen inhoudt dat de trompettist en accordeonist danig op elkaar zijn ingespeeld. Tot de uiterste grens, zou je bijna zeggen.

Behalve een begenadigd trompettist is Eric Vloeimans ook een geboren verteller. Hij doet dat op zo’n ongedwongen en natuurlijke manier, dat hij al bij de eerste woorden een zaal volledig voor zich inneemt. Wat hij allemaal vertelt, is een waardevolle aanvulling op hetgeen muzikaal zoal voorbij komt. Zo keek hij terug op de lockdowns van vorig jaar, toen hij blikken wierp, diep in zijn binnenste. Daar kwam het begrip Inner Mission uit voort, een zelf opgelegde, artistieke missie, die nu de basis vormt voor zijn tournee met Holshouser. Tijdens het concert werden er namelijk allerlei delen gespeeld uit die Inner Mission-cyclus: 9, 12, 1, 2. Afgewisseld met stukken die Will Holshouser had meegebracht.

Will Holshouser

Wat de twee ook speelden, alle materiaal was tot in de diepste vezels gebaseerd op zaken uit het dagelijkse leven van de twee musici. Neem het tweede stuk van de avond; Soddy Daisy, gebaseerd op een plaats in Tennessee, waar componist Will Holshouser een heel referaat over hield. Hetzelfde gebeurde met Deep Gap, een plaats in de VS, die is verbonden met Doc Watson, rechtgeaard vertolker van blues, bluegrass en countrymuziek. Uitvinder van flatpicking, waarbij de snaren van een gitaar met een plectrum tussen duim en een of twee vingers, worden bespeeld. Mooi voor Will Holshouser dat hij daar ooit naar mocht luisteren, nog mooier voor ons om te laten horen hoe hij in Deep Gap het percussieve element van flatpicking op zijn accordeon liet doorklinken.

In voornoemd Soddy Daisy klonk zomaar heel kort, alsof er op een zomerse dag een vrolijk vogeltje langs fladdert, een wals. Bevreemdend voor de luisteraar die het opmerkte. Maar in de tweede set gaf Eric Vloeimans er een verklaring voor. Als kind luisterde en keek hij naar programma’s met Nederlandstalige muziek. Van Chiel Montagne bijvoorbeeld, die er wel eens een Kermisklantje met accordeon tussendoor gooide. Dat maakte dat de trompettist lang een uitgesproken hekel had aan de klank van een accordeon. Maar nu, tijdens zijn samenwerking met Holshouser was daar uiteraard geen sprake meer van. Daarom dat wals-citaatje, als ode aan de Nederlandse begeleiders en promotors van het levenslied.

Eric Vloeimans en Will Holshouser

Accordeon en trompet, in handen van Vloeimans-Holshouser; een soort engelengezang. Uiterst toegankelijke muziek, waar de niet zo in jazz ingewijde toehoorder waarschijnlijk de virtuoze overgangen naar improvisaties, niet eens bij opmerkte. Maar ze waren er wel, glorieus opklinkend uit de trompet, donker en efficiënt uit het lage register van de accordeon. In IM-1 gaf Will Holshouser daar overigens een knap staaltje van: eens te meer toonde hij wat een schitterende bassen zijn accordeon in zich bergt. Om dan over te gaan op een kort, zichzelf eindeloos herhalend motiefje, waarop de trompet met mini-verschuivingen alsmaar anders preludeerde. En dit alles in 5/8-maatsoort.

De blues, vrolijke liedjes die jáááren geleden, toen er nog geen top-40’s waren uit de radio opklonken, Mexicaanse volksmuziek, Balkanmuziek (met een ode aan Fanfare Ciocarlia), amusementsmuziek, country, muziek uit de Muppet Show, rammelaartjesmuziek door botten van dieren, alles wat Eric Vloeimans en Will Holshouser ooit opzogen, werd in Paradox muzikaal ‘uitgekotst’. En dit alles met een vanzelfsprekendheid en met zo’n innige ineenstrengeling, dat je slechts nederig al dit schoons over je heen mocht laten komen.

Will Holshouser

MUZIEKOPLEIDINGEN

Eric Vloeimans is binnen Nederland en ver daarbuiten een kunstenaar die de discipline muziek de grootste eer aandoet. Sterker nog, hij is een duivelskunstenaar in de ware zin des woords. De 58-jarige, geboren Brabander, was ooit de opvolger van succesvolle Nederlandse musici als Ado Broodboom, Ack en Jerry van Rooyen, Boy Edgar en Nedley Elstak. Het succes van hun opvolgers was voor een belangrijk deel te danken aan de opleidingen die ze konden volgen. Nu, in deze tijden dat de kabinetten-Rutte de sector kunst en cultuur behandelen als was zij bevolkt met lepralijders, komt de doorstroom van jonge, aankomende musici in rechtstreeks gevaar. Vele muziekopleidingen moesten immers vanwege geldgebrek het loodje leggen.

Eric Vloeimans hield uiterst serieus een smeekbede voor herinvoering van muziekonderwijs.
Eric Vloeimans hield uiterst serieus een smeekbede voor herinvoering van muziekonderwijs.

Eric Vloeimans was een belangrijke woordvoerder in Muziekschool in Mineur, een documentaire die Zembla op 21 oktober via BNN/Vara op tv uitzond. Hij brak daarin een hartstochtelijke lans om muziekonderwijs weer een prominente plek te geven op scholen. In Paradox herhaalde hij deze avond die smeekbede. Waar hij tot dan met vele kwinkslagen zijn verhaal deed, was hij hier bloedserieus. Op ontroerende wijze pleitte hij voor de jeugd van nu, om hen te geven dát wat hem tot zo’n groot kunstenaar heeft gemaakt. Alleen daarom al was het optreden van hém en Will Holshouser er een dat geen beter beeld kon schetsen van waar muziekonderwijs op kan uitdraaien. De inhoud van het concert was van goud, Eric Vloeimans’ pleidooi verhoogde het karaatsgehalte tot dat van 24.

RINUS VAN DER HEIJDEN
Foto’s GEMMA KESSELS

 

ERIC VLOEIMANS EN WILL HOLSHOUSER – TWO FOR THE ROAD
Paradox Tilburg, 29 oktober ’21

Eric Vloeimans – trompet
Will Holshouser – accordeon

 

www.ericvloeimans.nl

 

www.willholshouser.com

Previous

Vibrafoon Vincent Houdijk vrijt met fagot en handpans

Next

Aspen Label Night toont crème de la crème van België

1 comment

  1. Hoi Rinus,
    Wat een prachtige recensie en het spreekt zeer tot mijn gevoel. (Soms moet ik wel eens wat roepen in de zaal) Maar de combinatie met de trompet en de donkere tonen van de accordeon spraken mij zeer aan. Fijn dat je zo’n gevoel voor de muziek in woorden kunt weergeven. Gave man.
    Gelukkig kon ik mooi nog net de laatste cd van Will Holshouser kopen. Lucky me!!
    Groet, Chris

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook