Stel, je staat voor je platenkast en trekt uit het schap ‘goede muziek’ zomaar een cd tevoorschijn. Die zet je ongezien op en al snel denk je: klinkt aardig, intussen kan ik wel verder in mijn boek gaan lezen. Als de cd daarna is afgelopen, ben je met het lezen een heel eind gevorderd. En de muziek? Was een aardig achtergrondmuziekje.
Zo ongeveer verging het deze recensent bij het concert van het Marcin Wasilewski Trio met als gast Joakim Milder. Een boek kwam er niet aan te pas, maar de aandacht konden de drie Polen en een Zweed zeker niet vasthouden. Het was typische ECM-muziek: braaf, netjes tot in details afgewerkt. Waarbij het prestigieuze label haastig recht moet worden gedaan, door er aan toe te voegen dat het de laatste tijd ook avonturiers toelaat. Daar was dit viertal echter geen afvaardiging van.
UITPUTTEN
Pianist Marcin Wasilewski, contrabassist Sławomir Kurkiewiczbase en slagwerker Michał Miśkiewicz putten hun instrumenten afgetekend uit. Individueel was ieder nadrukkelijk aanwezig. Tenorsaxofonist Joakim Milder niet. Hij maakte zowel in zijn fysieke verschijning als in zijn spel een misantropische indruk. Hij toverde uit zijn saxofoon een enkele keer een rondborstige toon tevoorschijn, maar in zijn improvisaties was hij een twijfelaar. Het leek alsof hij lang moest nadenken om welk bruggetje het ging als hij van de ene improvisatielijn naar de andere wilde overstappen. En als hij wel wat vloeiender improviseerde, zat daar weinig eigen inbreng in.
In de eerste set speelde het trio werk van de recente ECM-cd Spark of Life. Ook Message in a Bottle van Sting kwam voorbij. Interessant was het contrast dat de groep zelf schiep. De ene keer was het haastige spoed, een andere keer ontstond bezonken samenspel, dat zich vooral uitte in de triodelen. Geen wonder, want dit is de basisbezetting, gepokt en gemazeld in het Tomas Stanko Quartet. Die ervaring betaalde zich bijvoorbeeld uit in het tweede gespeelde stuk van de avond. De piano nam onmiddellijk de leiding en schiep zo de voorwaarden voor een mooi klankbeeld, omdat iedere musicus zijn eigen geluid benadrukte. Hetgeen resulteerde in een gestage opbouw van de compositie, die uitkwam bij een onherroepelijke swing.
Zo ging het steeds. De ene keer bengelde het ensemble in wat algemeen wordt aangenomen als mooie muziek – met verantwoorde melodieën en harmonieën – een andere keer leek het of het kwartet liever zichzelf bediende dan het publiek.
FUNK
Tegen het einde van het concert dreigden de vier over te gaan naar de sectie funk, voornamelijk door slagwerker Michał Miśkiewicz die alsmaar op de tweede tel bleef slaan. En even verderop leek de groep warempel nog naar free jazz door te schakelen. Geheel in de traditie van zijn eigen credo keerde het kwartet toch weer veilig terug in zijn modale schaapskooi. En dus onder de grote paraplu van ECM. Ze zouden maar eens nat worden…
RINUS VAN DER HEIJDEN
beeld GEMMA VAN DER HEYDEN
Marcin Wasilewski Trio met Joakim Milder
Paradox Tilburg, 19 februari 2016
www.ecmrecords.com
www.marcinwasilewskitrio.com
Marcin Wasilewski – piano
Sławomir Kurkiewiczbase – contrabas
Michał Miśkiewicz – slagwerk
Joakim Hilder – tenorsaxofoon
