Als je de opvolgingslijn van elektrische bassisten als Stanley Clarke en Jaco Pastorius zou doortrekken, kun je bij Marcus Miller uitkomen. Kún je, want de drie basgitaristen verschillen onderling nogal. Toch is Marcus Miller, net als zijn voorgangers Clarke en Pastorius, een absolute publiekstrekker. En dat is niet altijd weggelegd voor basgitaristen.

De inmiddels 66-jarige Amerikaan was gast bij So What’s Next in Eindhoven, het festival-nieuwe-stijl, omdat het verspreid is over een aantal dagen. Met zijn kwintet bespeelde hij de grote zaal van Muziekgebouw Eindhoven, waar het publiek zowel staand als zittend aanwezig was.

Marcus Miller had als jeugdheld Miles Davis. Het moet een openbaring voor hem zijn geweest, dat hij begin jaren tachtig twee jaar in diens band vertoefde. De basgitarist heeft altijd beweerd dat hij het verloop van zijn carrière aan de legendarische trompettist heeft te danken.

Het hoefde daarom nauwelijks verwondering te wekken van het Marcus Miller Quintet ook de megahit Tutu van Miles Davis uit 1986 op de speellijst had staan. Miller componeerde, arrangeerde, produceerde en voerde dit werk uit en maakte het samen met zijn ‘werkgever’ legendarisch. De Miller-band bleef dichtbij het origineel, maar voegde, geheel naar de geest van de tijd, eigen elementen toe.

Groove, funk en soul waren de ingrediënten van dit So What’s Next-onderdeel. Maar het Marcus Miller Quintet schroomde niet om ook ingetogener werk voor te schotelen, zoals Gorée (Go-Ray). Tijdens vele uitvoeringen brengt Miller het intro niet op zijn basgitaar, maar basklarinet.

In Eindhoven wisselde hij eveneens tussen basgitaar, basklarinet en toetsen. En steeds met de hoge graad van vakmanschap, die al tientallen jaren zijn concerten kenmerkt.

De overige vier bandleden deden wat van hen mocht worden verwacht: een dansbaar tapijt uitrollen, waarop zowel zijzelf als het publiek de grooves en funkelementen uit hun lichamen lieten ontsnappen.
REDACTIE
Foto’s SYDNEY KORSSE
MARCUS MILLER QUINTET
So What’s Next
Muziekgebouw Eindhoven, 9 november ’25
Marcus Miller – basgitaar, basklarinet en toetsen
Russell Gunn – trompet
Donald Hayes – altsaxofoon
Xavier Gordon – toetsen
Anwar Marshall – drums



