Echt een mooie titel voor een cd, ‘Als de haan tanden krijgt…’. Zeker als er ook nog een betekenis aan vastzit. En die hebben De Nazaten, het op Caraibische muziek geënte orkest, dat met die betekenisvolle Haan zijn zesde cd uitbrengt.

En wat dat dan betekent Als de haan tanden krijgt…? De ervaring die De Nazaten hebben opgedaan met de uitwerking van nieuwe stukken waaraan ieder bandlid meedoet. Kan even duren natuurlijk, vandaar dat dit wel eens zoveel tijd in beslag neemt dat een haan er tanden van zou kunnen krijgen, dus…

Als de haan tanden krijgt… heeft als ondertitel De Nazaten spelen Robby Alberga. Wie de band kent, weet wie Robby Alberga is: een musicus van het eerste uur, gitarist en componist van een groot deel van het repertoire van De Nazaten. Een van de stimulatoren van de dans die onverbiddelijk optreedt als je een cd van het negenkoppige orkest opzet of een van hun concerten bijwoont. Op Als de haan tanden krijgt… is het niet anders. Alle acht stukken zijn van Alberga plus een groot deel van de arrangementen.

Al bij de eerste klanken van het openingsstuk Vluchten uit eigen tuin weet je waar de cd op uitdraait: Afrikaans getinte muziek, die samen komt in een mix van New Orleansklanken, Afro-Amerikaanse jazz, Surinaamse kaseko en kopru tu, Braziliaanse frevo, en andere wereldmuziek en ook pop. Het swingt als de pest en dat komt voornamelijk omdat De Nazaten geen enkele pretentie hebben. In Het mysterie van de Zonnegod aan ze over op een langzame blues, Trobi soso trombi is dan weer zwaar op jazz leunend.

De Nazaten – ze bestaan al sinds 1995 – mixen melodie met ritme, neergelegd door skratyi (de bekende grote Surinaamse trom met daar bovenop bekkens), Surinaamse percussie, slagwerk en conga’s. Daar kun je de hele wereld mee afreizen en dat doen De Nazaten dan ook driftig. De laag gestemde instrumenten – bassaxofoon, sousafoon en percussie – geven onnavolgbare, nauwelijks te bedwingen ritmes aan. Zij zijn het fundament waarop De Nazaten telkens weer andere gebouwen neerplanten.

De tijd dat De Nazaten vooral op Surinaamse dansfeesten optraden, moet definitief voorbij zijn. Getuige althans het vakmanschap waarmee iedere musicus zijn steentje bijdraagt. En natuurlijk is dat ook af te horen aan de kwaliteit van de stukken. Die zijn immers door Robby Alberga geschreven, maar elk bandlid, elke haan, heeft er zijn tanden op stuk gebeten.

RINUS VAN DER HEIJDEN

De Nazaten spelen Robby Alberga – Als de haan tanden krijgt…
Eigen beheer

Robby Alberga– gitaar
Setish Bindrahan– trompet
Sharief Wagid Hosain– altsaxofoon
Keimpe de Jong– tenorsaxofoon
Klaas Hekman– piccolo, bassaxofoon
Patrick Votrian– trombone, sousafoon
Jermaine Foster– slagwerk
Chris Semmoh– skratyi, Surinaamse percussie
Carlo Ulrichi Hoop–conga’s, Surinaamse percussie
Gasten:
Ronald Snijders – fluit
Juan Navia – toetsen solo

www.nazaten.nl

Previous

Perfecte hybride Van Dongen en Van Kruysdijk

Next

Festival Dinant Jazz rijst boven zijn eigen roem uit

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook