Er zijn ontelbaar veel redenen voor een musicus om muziek te gaan schrijven of spelen. Een heel bijzondere hanteert pianist/componist Harald Walkate die foto’s van Vivian Maier als uitgangspunt nam, er muziek voor schreef, haar door Nederlandse musici liet uitvoeren en in Osnabrück liet vastleggen. En nu mag ‘Room for Other People’ voor Walkate’s part voor altijd in een lade worden opgeborgen.

Harald Walkate raakte in 2014 in het Foam in Amsterdam gefascineerd door een tentoonstelling met foto’s van de Amerikaanse Vivian Maier. Deze straatfotograaf werd pas aan het einde van haar 83-jarige leven beroemd. En hoe! Haar 150.000 foto’s zijn voor een deel iconen, voornamelijk geschoten in de straten van New York, Chicago en Los Angeles. Veertig jaar lang werkte ze als kinderoppas om in haar vrije tijd met een Rolleiflex-camera niet alleen in voornoemde steden, maar ook elders ter wereld straatbeelden, met vooral kinderen, vast te leggen. 

Vivian Maier wilde haar foto’s met niemand delen, ze niet tentoon stellen en verwierf daarmee een mystieke status. Die werd na haar dood in 2009 alleen nog maar versterkt toen haar foto’s de wereld over begonnen te gaan. 

Harald Walkate besloot toen hij na de tentoonstelling in Amsterdam in Maier’s ban raakte, om tien foto’s uit haar oeuvre te kiezen en die van een soort muzikale klanklandschappen te voorzien. Met zijn groep The New York Second bracht hij al twee albums uit, waarvan het laatste is geïnspireerd op het boek Music at Night (and other Stories) van Aldous Huxley. De werkwijze die hij hier ontwierp heeft hem zeker gesterkt in zijn plannen rond Vivian Maier.

The New York Second bestaat uit acht musici, die gelouterd zijn in het Nederlandse jazzmilieu. Samen met tenorsaxofonist Tom Beek zette Walkate zich aan het project Room for Other People, componeerde en arrangeerde er elf stukken voor en nam van 4 tot en met 6 maart 2024 de muziek in Fattoria Musica in Osnabrück op. 

De eenvoud en klaarheid van de foto’s van Vivian Maier heeft Harald Walkate getracht te vangen in zijn nieuwe project. Dat is heel goed gelukt. Het bijzondere schuilt in het feit dat Harald Walkate zijn eigen uitleg van de foto’s ook in zijn eigen uitwerking van het muzikale antwoord daarop, neerlegt. In het stuk Downstairs for Incoming Trains bijvoorbeeld, dat is gebaseerd op een foto van Penn Station in New York, verbeeldt hij de binnenkomende en vertrekkende treinen met een traag tempo om verderop middels een bossa-novathema verre reizen naar exotische stemmingen te laten maken.

De achtkoppige bezetting van The New York Second zorgt vaak voor een massaal geluid, dat aan een groot orkest doet denken. Maar de tussenliggende kleinere ensemblestukken resulteren in veel ademruimte. Je mag Room for Other People zien als een suite, die naarmate je vaker luistert, steeds meer geheimen prijsgeeft. Walkate’s werkwijze lijkt op het georkestreerde werk van Gil Evans, dat bij eerste beluistering vaak heftige structuren kent, maar zich al snel laat plooien naar de belevingswereld van de luisteraar. En waarbij oog voor detail een van de pijlers is, waarop zijn vakmanschap steunt. 

Room for Other People is door de fijnzinnige keuze voor déze bezetting al meer dan het beluisteren waard. Maar door de eigen uitleg van de Vivian Maier-foto’s door de componist, mag je elk van de elf stukken zien als een flits van zaken die je op een dag kunt beleven. Samen vormen ze – net als de foto’s van Maier – een wel heel doorleefde registratie van een mensenleven.

RINUS VAN DER HEIJDEN

THE NEW YORK SECOND

Room for Other People

eigen beheer

Teus Nobel – trompet en flügelhorn
Vincent Veneman – trombone
Mark Alban Lotz – fluiten
Tom Beek – tenorsaxofoon
Rob Waring – vibrafoon
Harald Walkate – piano
Lorenzo Buffa – contrabas
Max Sergeant – slagwerk

www.haraldwalkate.com

Previous

Clifford Jordan had het hard te halen met Nederlandse begeleiders

Next

‘Gulag’ van Oleg Lysenko is improvisatie op volksmuziek

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook