Natashia Kelly is een Belgische zangeres met Ierse wortels. Ze heeft een superieure bezetting rond zich verzameld om haar prachtige liedjes op dit bijzondere album te verkondigen.

Het album opent met het door de banjo gedragen titelstuk Dear Darkening Ground waar zich meteen een mooie mix van klankbeelden openbaart. Het is een indrukwekkend verhalend epos.

Natashia Kelly werkte eerder met grote, internationaal gerenommeerde musici als de Amerikaanse pianist Fred Hersch, de Noorse bassist Anders Jormin en de Amerikaanse topdrummer Billy Hart. Ook de samenwerkingen met de crème de la crème van de Belgische jazzwereld geven haar een status die verwachtingen schept.

Die lost ze zonder twijfel in met dit album. Ze klinkt ijzersterk, rijp, gedecideerd en spannend en dat zijn voor een zangeres heel sterke karaktereigenschappen. Het is telkens haar stem die zó sterk de aandacht trekt met de combinatie van het folkachtig,  Ierse karakter en de jazzfrasering. Naast daarbij de structuur van de liedjes die muziek oplevert die best uitzonderlijk te noemen is. In de verre verte heeft de muziek en ook haar frasering soms iets weg van Joni Mitchell als ik het moet duiden, maar dat is alleen maar om aan te geven dat het iets heel aparts is.

De band klinkt fantastisch met Nicole Andrioli op piano, Ruben Machtelinckx op gitaar en banjo, Yannick Peeters op contrabas en Dré Pallemaerts op drums. Allemaal topmusici die zich niet inhouden en de muziek volop goede energie en de juiste beweging geven.

Stings Shadows In The Rain krijgt een mooie, sobere uitvoering met een sterke rol voor de contrabas. The Mighty Absence is een krachtig, rollend stuk in zes achtste met aanvankelijk een open, doorlopend gitaarpatroon tot de ijzersterke pianosolo er in komt. Wilderland is daarna een mooi duet van zang en piano. Panta Rhei is bijna een Americana-bluegrass-stuk met de banjo en prachtige brushes-beat.

De klank van het album is geweldig. De mix is duidelijk en kraakhelder zonder overdadige galm. De drums zijn relatief zacht in het geheel, maar dat stoort niet. Het is een prachtig album dat nergens verveelt of saai wordt. Natashia Kelly is een geweldige zangeres met een heel eigen klank en idioom én een geweldige band om zich heen. Daar kunnen we er niet genoeg van hebben.

ERIC VAN DER WESTEN

NATASHIA KELLY

Dear Darkening Ground

De Werf Records

Natashia Kelly – zang
Ruben Machtelinckx – gitaar en banjo
Nicole Andrioli – piano
Yannick Peeters – contrabas
Dré Pallemaerts – slagwerk

www.natashiakelly.com

Previous

Paul van Kemenade en Vakbroeders en de brandkast van de eeuwigheid

Next

Voor Tobias Klein mag alles zoveel mogelijk dubbelzinnig zijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook