Als Ramón Valle zijn favoriete droom zou moeten duiden, dan was het die waarin hij zijn publiek kan tonen wat hijzelf ziet en voelt achter de noten die hij speelt. Vandaar dat zijn nieuwste cd de titel heeft ‘Inner State’. Want al wil iedere musicus zijn luisteraar een blik in zijn binnenste tonen, Ramón Valle gooit het zijne wel heel wijd open.

In zes eigen stukken drapeert hij zijn noten als schilderstukken binnen de muziekvorm die hij het liefst hanteert, die van het trio. Met Omar Rodriguez Calvo op contrabas weeft hij beider Cubaanse achtergrond door zijn muziek, met drummer Jamie Peet houdt hij onverbiddelijk vast aan die andere tak van muziek waaraan hij zijn hart heeft verpand: de jazz. Wat een schitterende combinatie vormen zij drieën: jazz kan slechts bestaan uit mengvormen, maar dit trio kuiert zo organisch door verschillende werelden dat je soms de adem stokt.

Van een afgetrapte hit als Hallelujah van Leonard Cohen maken zij zelfs iets nieuws: de melodie zal menigeen bij het hier herbeluisteren deugd doen, maar hij of zij zal zeker ook worden gegrepen door de versieringen die worden aangebracht, de sprankelende begintonen van de piano waarin het thema nog verborgen zit, dat langzaam, maar al om zich heen grijpend majestueuze donderwolken doet opklinken om dan plotsklaps Cohens item op zorgvuldig geplukte basnoten te laten rusten. Het slagwerk schuift er achteraan, ruisend als voorjaarsregen. Ronduit prachtig.

De andere zes composities van Valle zelf herbergen eveneens een schat aan verrassingen. Het zijn stuk voor stuk landschappen, die als dierbare herinneringen aan de luisteraar worden getoond. En ze zijn niet alleen lieflijk, onweersbuien trekken er soms ook overheen. Opvallend in het muzikale concept van Ramón Valle is dat hij nergens Cubaanse elementen van elders haalt om zijn muziek authenticiteit uit zijn geboorteland te halen. Als die elementen opduiken, komen ze volstrekt naturel voort uit de improvisaties, waar dit album zo rijk aan is.

Prachtig is de begeleiding van Omar Rodriguez Calvo en Jamie Peet. De contrabas zingt op vele plekken door de muziek heen, waarbij door de zangerige, soms aaneengesloten noten, een soort zwevend tapijt ontstaat. Jamie Peet hóudt dat zwevend door gracieus zijn slagwerk met vooral percussieve details in te zetten. Een perfecte keuze, kracht zou hier tegengesteld werken. Bruisende levendigheid werkt duizendmaal beter.

Schitterend is het stuk Te Extrano, een ode aan Valle’s overleden moeder die geen treurzang is, maar door de chachacha-basis de liefde van de pianist voor zijn moeder koppelt aan de muziek die bij haar ongetwijfeld ook uit het hart zou zijn gegrepen. En wat te denken van Levitando, een vroeg stuk van Valle dat reikt naar een overweldigend exposé van zijn kunnen. Met daarachter de werkelijk fabuleuze begeleiding van Jamie Peet, dwingend-virtuoos, gelardeerd met onontkoombare, willekeurige maar uiterst ter zake doende accenten. Uitmondend in een vulkanische uitbarsting van groots vakmanschap.

Enne, let wel: al dit onuitputtelijk moois is live gespeeld, in 2019  opgenomen in het Duitse Kassel en in Oostenrijks hoofdstad Wenen.

RINUS VAN DER HEIJDEN

RAMÓN VALLE – INNER STATE

In+Out Records

Ramón Valle – piano
Omar Rodriguez Calvo – contrabas
Jamie Peet – slagwerk

 

www.ramonvallemusic.com

www.inandout-records.com

Previous

Corona ook dwarsligger bij Stranger Than Paranoia

Next

Prachtige onthechting tekent cd 'Free' van Joost Lijbaart

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook