Het procedé van StarkLinnemann om muziek van klassieke componisten met hun jazzgroep te spelen is inmiddels bekend. Eerder maakten StarkLinnemann bewerkingen van Liszt, Chopin en Moessorgsky en de laatste jaren heeft Paul Stark zich gericht op het bewerken van Beethoven, wiens ‘Pastorale’ en ‘Cello Sonata No. 3, Opus 69’ eerder als ‘Volume 1’ en ‘2’ werden uitgebracht.
Hun jazzuitvoeringen van Beethoven werden lovend besproken. Paul Stark heeft nu zijn tanden in Beethovens Eroica gezet. Dit is dus deel drie in de Beethoven-serie, en met elk nieuw deel werd de groep uitgebreid met een nieuwe muzikant. Het oorspronkelijke StarkLinnemann Trio werd in Volume 2 met Iman Spaargaren een kwartet en is nu met trombonist Anton Boiarskikh een kwintet geworden.
Hoewel StarkLinnemann (gelukkig) nooit de moeite heeft genomen om de oorspronkelijke composities zo letterlijk mogelijk te verjazzen, biedt een kwintet wel meer mogelijkheden om dichter bij de oorspronkelijke compositie te blijven. Van die mogelijkheid is gretig gebruik gemaakt. De klarinet van Spaargaren kan hier en daar het lijntje van de fluiten overnemen en de trombone brengt de gestreken contrabassen van Beethoven tot leven.
In deze bewerking blijft de originele compositie van Beethoven nog iets meer herkenbaar dan bij hun eerdere bewerkingen. Die herkenbaarheid geldt tot op zeker hoogte, want als je de klassieke orkestuitvoering wilt blijven volgen, loop je snel vast. Het is verstandiger om Beethoven maar zo snel mogelijk te vergeten en te luisteren naar de essentie van zijn compositie Eroica, of liever gezegd naar zijn liedjes die StarkLinnemann hebben uitgewerkt tot eigen interpretaties.
Want als iets opvalt, is dat die liedjes ijzersterk zijn en, zij het zonder onmiddellijke herkenning, binnen het jazzjargon niet onderdoen voor de standards uit het Great American Songbook. Wie Beethoven op die manier kan interpreteren heeft begrepen wat jazz met klassieke muziek kan doen.
Het StarkLinnemann-kwintet heeft er geweldige, geïmproviseerde jazz van gemaakt, met veel ruimte voor het ritmetrio en de blazers. Het is uitstekende jazz, die op geen enkele manier beperkt wordt door wat we gewend zijn van Beethoven. En die net zoals in hun vorige album met een lichtvoetige ‘fourth movement’ in een swingend latin-ritme afscheid neemt van de klassieke uitvoering van Eroica.
TOM BEETZ
STARKLINNEMANN
Eroica – Transcending Beethoven Volume 3
UCM Records
Anton Boiarskikh -trombone
Iman Spaargaren – tenorsaxofoon, basklarinet, klarinet
Paul Stark – piano
Maciej Domaradzki -contrabas
Jonas Linnemann – drums, percussie
