Joris Posthumus en Teus Nobel

Of ze samen een sessieavond wilden opstarten en opwarmen? De vraag van muziekpodium Paradox aan Joris Posthumus en Teus Nobel kwam zeer gelegen. De altsaxofonist en trompettist kozen voor muziek van hun muzikale idolen en formeerden een gelegenheidsband met Matthijs Geerts (piano), Matheus Nicolaiewsky (contrabas) en Sander Smeets (drums). En omdat Posthumus en Nobel muzikanten zijn met een nationale en internationale allure werd gekozen voor de term Supersessie.

Teus Nobel en Matheus Nicolaiewsky

Een terechte benaming zo bleek; het Tilburgse jazzpaleis stroomde vol op deze doordeweekse avond. En de bezoekers kwamen niet allemaal met lege handen; vergezeld van een tas of valies met hun gewaardeerde instrument wachtten ze hun podiummoment af.

Nederlandse podia en vooral theaters worden overspoeld door tribute bands in alle geuren en kleuren. Voor programmeurs is dat veelal risicomijdend inkoopgedrag. En voor de bezoekers is het geen garantie voor creatieve hoogtepunten. Normaal gesproken loopt de schrijver van dit stukje met een grote boog en een flinke portie argwaan om dit soort concerten heen. In Paradox was dat afgelopen dinsdag anders. Daar vond een ‘tribute’, of eerbetoon plaats aan Woody Shaw en Kenny Garrett en daar had deze schrijver wel oren naar.

Matthijs Geerts, Joris Posthumus, Teus Nobel en Matheus Nicolaiewsky

GEEN KANS

Wie heeft trompettist Woody Shaw en saxofonist Kenny Garrett ooit samen zien spelen? Zeker is dat je die kans niet meer gaat krijgen. Woody Shaw ging al in 1989 hemelen. Dit als gevolg van een slechte gezondheid na een jarenlang heroïne afhankelijk bestaan in combinatie met een tragisch ongeval. Hij werd slechts 44 jaar oud. De mogelijkheid om de veel jongere Kenny Garrett  (geboren in 1960) nog eens te zien spelen is kansrijker. En wil je ze samen horen dan zijn er altijd nog albums zoals Kenny Garrett Quintet Featuring Woody Shaw uit 1985 en Solid van Woody Shaw uit 1987.

Matheus Nicolaiewsky, Joris Posthumus, Sander Smeets en Teus Nobel

Het gelegenheidsbandje in Paradox had zich in korte tijd terdege voorbereid. Het  kwintet opende de avond met Rashaan’s Run van Shaw en de energie spatte er gelijk af. Er was een mooie playlist samengesteld. Geen tijd om af te zwakken en voor alle muzikanten ruimte om persoonlijk te ‘shinen’. Op de wonderschone ballad All Things Being Equal Are Not werd de trompet voor enkele momenten omgeruild voor de flugelhorn en konden de bezoekers even op adem komen en achterover leunen. Daarna werd het energieniveau weer opgevoerd met Shaw en Stepping Stone.

VERRAST

Programmeur Bartho van Straaten van Paradox was blij met de hoge opkomst en aangenaam verrast door het muzikale niveau van deze supersessieband. Hij garandeerde dat er nog wel meer speelmomenten zouden komen voor deze musici. Waarvan acte!

Henk Koekkoek, Sjoerd van Eijck, Rik van der Made en Steven Dietvorst waren deelnemers aan de sessie die zich voltrok na de Supersessie van Teus Nobel en Joris Posthumus.

De in sessies geïnteresseerde musici waren in elk geval gemotiveerd om geen lange pauze te laten vallen. Ze sprongen op het podium, waardoor het nog lang gezellig bleef in Paradox.

Tekst en beeld EDDY WESTVEER

Shaw/Garrett Tribute o.l.v. Joris Posthumus en Teus Nobel
Paradox Tilburg, 4 december ‘18

Joris Posthumus– altsaxofoon
Teus Nobel– trompet en flugelhorn
Matthijs Geerts– piano
Matheus Nicolaiewsky– contrabas
Sander Smeets– drums

www.jorisposthumus.com

www.teusnobel-music.nl

Previous

Is jazz ook opera dan?

Next

Uitreiking Boy Edgar Prijs vol schitterende optredens

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees ook