Jazz à Liège is een constante factor in het Belgische jazzmilieu. Het vierdaagse festival bestaat al sinds 1992 en kent elk jaar een interessante programmering. Hoogtepunten dit jaar waren Diana Krall, Trio Grande, Kahil El’Zabar, Avishai Cohen, Nduduzo Makhathini en Yaron Herman. Fotograaf Jeanschoubs ging op pad voor een indringende reportage.
Diana Krall, die haar stem als geen ander met een piano vermengt, viert al zo’n dertig jaar successen met haar unieke repertoirevermenging van bossa-nova, New Orleans-jazz, singer-songwriterstukken en de verering van bijvoorbeeld historische stukken van Nat King Cole.
Nduduzo Makhathini is een representant van de zogeheten spirituele jazz. Afkomstig uit Zuid-Afrika doet hij in zijn pianospel wel eens denken aan Abdullah Ibrahim, maar Makhathini’s filosofische blik op muziek, waarin hij de mens en de natuur centraal stelt, doen hem veel meer dwalen langs harmonische paden. Dat doet Ibrahim ook, maar bij hem staat improvisatie hoger in het vaandel. Makhathini’s tiende cd Spirit of Ntu geeft zijn concept bondig weer. In Luik kon daar volop van worden genoten.
Fabrice Alleman bracht de Italiaanse trompettist Flavio Boltro mee naar Luik, om zijn project Spirit One Clarity ten gehore te brengen. Jarenlang trad de Belgische tenorsaxofonist niet op in Jazz à Liège, waarschijnlijk omdat hij vooral in het buitenland vertoefde met bekende namen als Randy Brecker, Phil Abraham en Richard Rousselet. Fabrice Alleman kwam vooral eigen werk brengen.
Trio Grande bestaat al ruim dertig jaar, met een concept dat zijn weerga niet kent. Met zijn drieën klimmen deze Belgische musici met het grootste gemak in de mast van een kleine big band. Met klarinetten, guimbarde, saxofoons, kromhoorn, tuba, sousafoon, euphonium, trombone en percussie mag je de drie bespelers ervan met recht multi-instrumentalisten noemen. Waarmee ze de hemel van de improvisatiemuziek aandoen.
Kahil El’Zabar is eveneens een ‘volgeling’ van de spirituale jazz. Al meer dan veertig jaar. Reizen naar het eigen innerlijk, daar streeft de trompettist naar. Ooit speelde hij in het Ethnic Heritage Ensemble en de AACM (Association for the Advancement of Creative Musicians) uit Chicago, waardige vertegenwoordigers van de Afro-Ameriaanse free-jazz. Alles wat Kahil El’Zabar daar opdeed, bracht hij met zijn kwartet mee naar Luik.
Félix Zurstrasser speelde al in zijn puberteit basgitaar. Tijdens zijn studie aan het Conservatorium van Brussel nam hij de contrabas erbij. Door zijn veelzijdigheid is hij een graag geziene gast bij talloze vooral Belgische muziekgroepen. Jazz, rock, funk, hij voelt zich in vrijwel alle genres thuis. In Luik plaatste hij zijn kwintet Nova in de schijnwerpers, een ensemble met vooraanstaande Europese musici, onder wie Ben van Gelder, Nelson Veras en Antoine Pierre.
De van oorsprong Franse jazzvocaliste Cyrille Aimée is door The New York Times omschreven ‘als een klimmende ster in de galerij van jazzzangeressen’. Daar zal zij blij mee zijn, want die lovende woorden heeft zij te danken aan haar optreden in het beroemde Apollo Theater in New York. Waar zij tot die tijd vrijwel uitsluitend optrad in Frankrijk en omgeving, lokt nu de wijde wereld. Improviseren kan zij als geen ander, enkel en alleen om nieuwe wegen in de muziek op te zoeken.
Yaron Herman is een enigszins vreemde eend in de bijt. Naast een begenadigd pianist is de Israeliër ook spreker op muziekconferenties en schreef hij het boek De creatieve klik. Eind vorig jaar besloot Yaron Herman om zich grotendeels in zichzelf terug te trekken. Zijn soloalbum Alma getuigt daarvan. Maar zijn concerten ook. Hij is daarin op zoek naar zijn innerlijke zelf. Hoe? Door zich te laten inspireren door de sfeer van het moment en zonder vooraf gekozen concept, volledig geïmproviseerd, de strijd met de piano aan te gaan.
Om de nadruk te leggen op haar album Ibio Ibio toert de Nigeriaanse, in Londen ‘opererende’ altsaxofoniste Camilla George op dit moment langs allerlei podia. Waaronder dus dat van Jazz à Liège. Zij vermengt de jazzinvloeden die zij in Engeland opdeed, met de afrobeat-invloeden van haar voorouders. Camilla George maakte tien jaar geleden opgang in de begeleidingsband van Zara McFarlane, thans werkt zij aan een – nu al – geslaagde eigen carrière.
Behalve violiste is Catherine Graindorge ook kunstenares. Dat ben je als musicus natuurlijk ook al, maar Catherine Graindorge is naast componist ook nog eens schrijfster en actrice. Zij componeerde onder andere voor Nick Cave en Deborah Harry en onlangs nog werkte zij samen met Iggy Pop.
REDACTIE
Foto’s JEANSCHOUBS
JAZZ À LIÈGE
Luik, diverse locaties, 25 t/m 28 mei
Met concerten van Stéphane Galland & The Rhythm Hunters, Guillaume Vierset, Michel Portal MP85, Mama Sadio, Vincent Peirani Trio, Alfa Mist, Beesau, Trio Grande, Juliette Armanet, Zenobe & Gaston, ECHT!, Jean-Christophe Renault, Johnny Dick, Fabrice Alleman & Flavio Boltro, Avishai Cohen Trio, Camilla George, Catherine Graindorge, King Automatic, Nduduzo Makhathini, Alabaster Deplume, Yaron Herman solo, Félix Zurstrasser, Diana Krall, Munsch, Oxmo Pucino en Yaron Herman, Cyrille Aimée en Hypnotic Brass Ensemble.