HAROLD MABERN JR.
Memphis, 20 maart 1936 – New Jersey, 17 september 2019
Hoe stel je je een jazzclub van vroeger voor? Doorgaans is dat gebaseerd op een romantisch idee. Toch zijn er nog plekken die aan dat idee beantwoorden en waar de tijd stil heeft gestaan. Die zijn bijvoorbeeld te vinden in Chicago, waar de Green Mill sinds Al Capone onveranderd is gebleven. Maar nog meer het archetype van een jazzclub is de Jazz Showcase. Sinds 1947 is daar nog geen stoel verplaatst en tot op de dag van vandaag zit de inmiddels 93-jarige Joe Segal achter een sigarenkistje scherp in de gaten te houden of iedereen betaalt. Segal is een knorrige man, op de foto wilde hij beslist niet, maar met de muziek die hij op zijn podium zet is niets mis. Zo speelde daar in 2011 pianist Harold Mabern. Vaak over het hoofd gezien en ook bij jazzliefhebbers niet altijd bekend, is Mabern in feite een van de grootste hardbop- en post-bop pianisten. Ook letterlijk want deze vriendelijke en toegankelijke reus die er meer uitzag als een gepensioneerde mijnwerker of havenarbeider dan als iemand met vingers die als balletdansers over de toetsen gleden, had handen als kolenschoppen waarmee hij met het grootste gemak de breedste intervallen kon spelen. En waarmee hij Erroll Garner en McCoyTyner met elkaar verbond tot een eigen unieke stijl.
